خودت که میای می بینی تنهایی .... تنهای تنهای تنها ... آدم های زیادی دور و ورت هستد ولی باز تنهایی چون هیچ کدوم از اونا دوست ندارن ... برای هیشکی مهم نیستی ... البته مهمی ولی در ظاهر ... به خودت که میای میبینی اونایی که دوست داشتن ازت دورن خیلی دور ... دوست داری فقط یه بار دیگه نگاشون کنی ... مرور خاطراتشون هم برات لذت بخشه ... چون می دونی که اونا هم مث تو دوست دارن اونم از ته دل ... به خودت میای میبینی همونایی که ادعاشون می شد دوست دارن زندگیتو خراب کردن ... همونا پلهای پشت سرتو خراب کردن ...واسه چی ... فقط واسه اینکه یکم بخندند ... میبنی همه اونایی که دم از مرام و مردونگی میزدن ، بی معرفت ترین آدمهای دنیا هستند ... حتی اون مهربون ترینشونم دیگه تحولیت نمی گیره ... همه اونایی که فکر میکردی یه روزی ، یه جایی بهت کمک می کنن و دستتو می گیرن حتی نگاهت هم نمی کنن که ببینن زنده ای یا مُردی ... همه اونایی که به ادعای خودشون براشون مهم بودی خیلی زود فروختنت ... اونم برای هیچ و پوچ ... با این که خودشون شروع کرده بودن ولی آخرش هم لهت کردن ... دلت واسه یه لبخند مهربون تنگ شده ... واسه یه نگاه مهربون ...یه دوست مهربون ... یه هم دم و هم راز مهربون ... ولی تو تنهایی تنهای تنها .............

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: