من از تو دل نمیکنم

حرف آخر دلم تنها تویی صدای من

تنها دلیل بودنم فقط تویی هوای من

سکوت رو میسپارم به شب تا با تو از نو زنده شم

هواتو کرده این دلم تو نیستی بی تابت میشم

من از تو دل نمیکنم اینو خودت خوب میدونی

نزار بگم دوستت دارم اینو تو چشمام میخونی

من عاشق عشق توام عاشق اون ناز نگات

میخوام پر از ستاره شه سیاهی رنگ شبات

یکم به من خیره بشو شاید منو یادت بیاد

من همونم که هستیشو پای دوتا چشم تو داد

من همونم که تو شبات همدم آهت میشدم

سنگ صبور غصه ها چراغ راهت میشدم

کوه غمت رو دوش من خاطره هات جلو چشام

به پای تو شکستم و میگذرم از تو قصه هام

حرفی نمونده تو دلم بغضی نشسته تو گلوم

درد دلام باشه واسه وقتی نشستی روبروم

==============================================

رسم زمونه

گریه نکن تا که چشات قشنگیشو از دست نده

ای عشق من زیبا بمون جوونیتو به کس نده

گلم بهت میگم برو گرچه میمیرم تو سکوت

الهی که خوشبخت بشی من به فدای تار موت

به خدا تموم عالم رو بگردی میدونم هیچکسی به قد من غم توی قلبش نداره

عزیزم اگه بری این دل حساس منم اون بلایی که نباید سر چشماش میاره 

چه کنم مجبوریه رسم زمون اینحوریه

نمیخوام بی تو باشم خدا میدونه زوریه

تویی شهزاده من منم غلام پاپتی

تنهام بزاری بهتره اینجوری خیلی راحتی

از ته دل یه قول میدم تو بری ماتم نگیرم

اگه بخوام گریه کنم کور شم الهی بمیرم

لیاقتت رو ندارم حتی واست اشک بریزم

اینجور منو نگاه نکن گریه م میگیره عزیزم

به خدا تموم عالم رو بگردی میدونم هیچکسی به قد من غم توی قلبش نداره

عزیزم اگه بری این دل حساس منم اون بلایی که نباید سر چشماش میاره

چه کنم مجبوریه رسم زمون اینحوریه

نمیخوام بی تو باشم خدا میدونه زوریه

تویی شهزاده من منم غلام پاپتی

تنهام بزاری بهتره اینجوری خیلی راحتی

این مثنوی حدیث پریشانی من است

بشنو که سوگنامه ویرانی من است

امشب نه اینکه شام غریبان گرفته ام

بلکه به یمن آمدنت جان گرفته ام

گفتی غزل بگو، غزلم شور و حال مرد

بعد از تو حس شعر فنا شد خیال مرد

گفتم مرو که تیره شود زندگانیم

با رفتنت به خاک سیه مینشانیم

گفتی زمین مجال رسیدن نمی دهد

به چشم باز فرصت دیدن نمیدهد

وقتی نقاب محور یکرنگ بودن است

معیار مهرورزیمان سنگ بودن است

دیگر چه جای دلخوشی و عشق بازی است ؟؟

اصلا کدام احمق از این عشق راضی است ؟؟

این عشق نیست فاجعه قرن آهن است

من بودنی که عاقبتش نیست بودن است

حالا به حرفهای غریبت رسیده ام

فهمیده ام که خوب تو را بد شنیده ام

حق با تو بود از غم غربت شکسته ام

بگذار صادقانه بگویم که خسته ام

بیزارم از تمام رفیقان نارفیق

اینها چقدر فاصله دارن تا رفیق

من را به ابتذال نبودن کشانده اند

روح مرا به مسند پوچی نشانده اند

تا این برادران ریا کار زنده اند

این گرگ سیرتان جفا کار زنده اند

یعقوب درد میکشد و کور میشود

یوسف همیشه وصله ناجور میشود

اینجا نقاب شیر به کفتار میزنند

منصور را هر آیینه بر دار میزنند

اینجا کسی برای کسی کس نمیشود

حتی عقاب درخور کرکس نمیشود

جایی که سهم مرگ به جز تازیانه نیست

حق با تو بود ماندنمان عاقلانه نیست

ما میرویم چون دلمان جای دیگر است

ما میرویم هر که به ما ندمخیر است

ما میرویم گرچه ز الطاف دوستان

بر جای جای پیکرمان زخم خنجر است

دلخوش نمیکنیم به عثمان و مذهبش

در دین ما ملاک مسلمان ابوذر است

ما میرویم مقصدمان نامشخص است

هرجا میرویم بی شک از این شهر بهتر است

ازسادگیست گر به کسی تکیه کرده ایم

اینجا که گرگ با سگ گله برادر است

ما میرویم ماندن با درد فاجعه است

در عرف ما نشستن یک مرد فاجعه است

دیریست رفته اند امیران قافله

ما مانده ایم قافله پیران قافله

اینجا  دگر چه باب من و پای لنگ نیست

باید شتاب کرد مجال درنگ نیست

بر درب آفتاب پی باج میرویم

ما هم بدون باد به معراج میرویم

امشب نمي دانم چرا دلشوره دارم

غم آمده كنج دلم بيتوته كرده

يك نامه باز انگار در ذهنم نشسته

آرام و زيبا روي كاغذ بوته كرده

امشب نمي دانم چرا بي تاب هستم

حس غريبي در فضاي خانه جاري است

اين لحظه را هر لحظه من احساس كردم

امشب دليلي بهتر از ديدار تو نيست

آخرين نامه

با چشم پر اشكم براي آخرين بار

اين نامه را بنويسم و ديگر جدايي

تو علتش را خوب مي داني عزيزم

بايد به پايان مي رسيد اين آشنايي

زخم زبون

زخم زبون مردمم واسه دل من عاديه

همه ميگن قد تو نيستم آخه دستام خاليه

حالا ميخوام بهم بگي آخر اين قصه چيه

اونيكه دوسش داري منم يا كس ديگه

اگه با من بموني بي خيال حرف مردم

اصلا مهم نيست كه بياد درد ديگه روي دردام

بگو كه دروغ ميگن كه تو منو دوست نداري

بگو به جز من تو دلت ديگه كسي رو نداري

اگه كه حرف تو هم با حرف مردم يكيه

تو هم ميگي كه زندگي مگه به اين سادگيه

اگه تو منو نميخواي فقط به من نگاه بكن

چيزي نگو خودم ميفهمم اسم منو صدا نكن

اگه واست زياديم ميرم از اينجا به خدا

شايدم قسمت اينه كه ما بشيم از هم جدا

غصه قلبمو نخور عادت داره به بي كسي

خودمو قانع ميكنم كه ما به هم نمي رسيم

ندارمت 

این سکوت و این هوا و این اتاق شب به شب به خاطرم میاردت

توی این خونه هنوزم یه نفر نمیخواد باور کنه نداردت

نمیخواد باور کنه تو این اتاق دیگه ما باهم نفس نمیکشیم

زیر لب یه عمره میگه با خودش ما که ازهم دیگه دست نمیکشیم

به هوای روز برگشتن تو سر هر راهی نشونه میکشه

با تمام جاده های رو زمین ردپاتو سمت خونه میکشه

من دارم هر روزمو بدون تو با تب یه خاطره سر میکنم

با خودم به جای تو حرف میزنم خودمو جای تو باور میکنم

توی این خونه به غیر از تو کسی دلشو با من یکی نمیکنه

من یه دیوونه م که جز خیال تو کسی با من زندگی نمیکنه

تو سکوت بی هوای این اتاق شب به شب به خاطرم میارمت

خودمم باور نمیکنم ولی دیگه باورم شده ندارمت

 =======================================

نامه

نوشتمت عزیز دل دلنگرونتم هنوز

خبر ندارم عاشقی اما دیوونه تم هنوز

نوشتمت یادت نره اون لحظه جدایی مون

کی دستاشو حلقه میکرد میگفت نرو پیشم بمون

از اون روزای عاشقی فقط همین مونده برام

یک کلام ختم کلام دوستت دارم نامه تمام

دوستت دارم حتی اگه دنیامو زندونی کنی

من خود مجنونم اگه بخوای پشیمونم کنی

از اون روزای عاشقی فقط همین مونده برام

یک کلام ختم کلام دوستت دارم نامه تمام

محکوم

دارم از نگات میپرسم

 اون نگاه پاک و معصوم

چرا چشم من و تو شد

به خداحافظی محکوم

داره از نفس میفته

 دل بی گناه و خسته

بزار خوب نگات کنم من

چه غمی چشماتو بسته

چرا سرنوشت نوشته

روز خوبمون گذسته

واسه دلداری ندارم

چیزی جز بغض شکسته

حالا که راهی برای

پیش تو نشستنم نیست

قول بده نیای تو خوابم

 شب به شب با چشمای خیس

آخ که این لحظه چه سرده

توی هر قافیه درده

دل من برای موندن

دنبال راهی میگرده

میبینی نمونده راهی

میکشی بازم یه آهی

آخر قصه ما رو

کی نوشته اشتباهی

========================================= 

تو تنهاش نذاشتی

تا بوده همینه

یکی ساده میره

یکی از غم عشق

یه گوشه میمره

تا بوده همینه

یکی بقراره

یکی توی قلبش

محبت نداره

میدونم که موندی

 تو تنهاش نذاشتی

خیال کردی خوبه

توقع نداشتی

چیکارش باید کرد

 تا بوده همینه

یکی اون بالا هست

خودش خوب میبینه

نگو خوب میدونم

اگه کوه دردی

با خنده گذشتی

تو نفرین نکردی

نگو خوب میدونم

تا بوده همینه

اینجا آسمون نیست

عزیزم زمینه

میدونم که موندی

 تو تنهاش نذاشتی

خیال کردی خوبه

توقع نداشتی

چیکارش باید کرد

 تا بوده همینه

یکی اون بالا هست

خودش خوب میبینه

پیرمردی صبح زود از خانه اش خارج شد. در راه با یک ماشین تصادف کرد

و آسیب دید عابرانی که رد می شدند به سرعت او را به اولین درمانگاه رساندند . .
پرستاران ابتدا زخمهای پیرمرد را پانسمان کردند. سپس به او گفتند "
پیرمرد غمگین شد، گفت خيلي عجله دارد و نیازی به عکسبرداری نیست .
پرستاران از او دلیل عجله اش را پرسیدند :
او گفت : همسرم در خانه سالمندان است. هر روز صبح من به آنجا می روم و صبحانه را با او می خورم.

: "باید ازت عکسبرداری بشه تا مطمئن بشيم جائی از بدنت آسیب ديدگي يا شکستگی نداشته باشه

امروز به حد كافي دير شده نمی خواهم تاخير من بيشتر شود يكي از پرستاران به او گفت : خودمان به او خبر می دهیم تا منتظرت نماند 

پیرمرد با اندوه ! گفت : خیلی متأسفم. او آلزایمر دارد . چیزی را متوجه نخواهد شد ! او حتی مرا هم نمی شناسد !
پرستار با حیرت گفت: وقتی که نمی داند شما چه کسی هستید، چرا هر روز صبح برای صرف صبحانه پیش او می روید؟
پیرمرد با صدایی گرفته ، به آرامی گفت: اما من که می دانم او چه کسی است

روزگاری در گوشه ای از دفترم نوشته بودم ......

 تنهایی را دوست دارم چون بی وفا نیست

 تنهای را دوست دارم چون تجربه اش کرده ام

 تنهایی را دوست دارم چون عشق دروغین در آن نیست

 تنهایی را دوست دارم چون خدا هم تنهاست

 تنهایی را دوست دارم چون در خلوت و تنهاییم

 در انتظار خواهم گریست و هیچ کس اشکهایم را نمی بیند

{نظرتون رو به من دل شكسته بدين}

هنوز هم فراموشت نکرده ام

بااین که فراموش شده ام

هنوز هم صدایت را می شنوم

با این که صدایم نکرده ای

هنوز هم همه جا می بینمت

با این که به دیدنم نیامده ای

هنوز هم با عشق تو پا بر جام

با این که خودت را زیر بار عشق دیگری شکسته ای

هنوز هم همان طور مقدس دوست میدارمت

با این که زندگی خود را به تباهی کشانده ای

هنوز هم چشمانی به اشتیاق نگاهت منتظرند

با این که چشم به چشم دیگری دوخته ای

هنوز هم دلواپس دل نگرانی های توام

با این که از همه ادما بریده ای

هنوز هم نمی توانم گرد غم رو روی صورتت تحمل کنم

با این که شنیده ام خودت را باخته ای

هنوز هم دوست دارم شانه ام تکیه گاهی برای شانه ات باشد

با این که شانه هایم زیر بار این عشق شکسته است

هنوز هم از امید حرف میزنم

با این که تو از زندگی خدا حافظی کرده ای

هنوز هم نمیدانم دست سرنوشت چرا گره دوستی ما را گسست

با این همه میدانم

.من هنوز به تو ایمان دارم و تو.......... 

خودت که میای می بینی تنهایی .... تنهای تنهای تنها ... آدم های زیادی دور و ورت هستد ولی باز تنهایی چون هیچ کدوم از اونا دوست ندارن ... برای هیشکی مهم نیستی ... البته مهمی ولی در ظاهر ... به خودت که میای میبینی اونایی که دوست داشتن ازت دورن خیلی دور ... دوست داری فقط یه بار دیگه نگاشون کنی ... مرور خاطراتشون هم برات لذت بخشه ... چون می دونی که اونا هم مث تو دوست دارن اونم از ته دل ... به خودت میای میبینی همونایی که ادعاشون می شد دوست دارن زندگیتو خراب کردن ... همونا پلهای پشت سرتو خراب کردن ...واسه چی ... فقط واسه اینکه یکم بخندند ... میبنی همه اونایی که دم از مرام و مردونگی میزدن ، بی معرفت ترین آدمهای دنیا هستند ... حتی اون مهربون ترینشونم دیگه تحولیت نمی گیره ... همه اونایی که فکر میکردی یه روزی ، یه جایی بهت کمک می کنن و دستتو می گیرن حتی نگاهت هم نمی کنن که ببینن زنده ای یا مُردی ... همه اونایی که به ادعای خودشون براشون مهم بودی خیلی زود فروختنت ... اونم برای هیچ و پوچ ... با این که خودشون شروع کرده بودن ولی آخرش هم لهت کردن ... دلت واسه یه لبخند مهربون تنگ شده ... واسه یه نگاه مهربون ...یه دوست مهربون ... یه هم دم و هم راز مهربون ... ولی تو تنهایی تنهای تنها .............

چه قدر سخته تو چشای کسی زل بزنی و بگی من دوست ندارم … دل من یه جا دیگه گیره …من عاشق نگاه یکی دیگه شدم ولی وقتی پای یکی دیگه وسط باشه … با هر جون کندنی هم که شده بهش می گی و دلشو می شکونی و داغونش می کنی … خوبیش اینکه میری و تنهاش میذاری ...میری و دیگه نمی بینیش … دیگه چشمات تو چشماش نمیفته که از خجالت سرت و بندازی پایین … تو خیال خودت خجالت می کشی … تو خیال خودت گریه می کنی … ولی سخت تر از اون اینکه به یکی بگی دوست دارم

… این دفعه نباید دل طرفتو بشکونی این دفعه باید دل طرفتو به دست بیاری … این دفعه باید بگی دوست دارم ولی رفتنی در میون نیست … باید بمونی … هیچ راه فراری هم نداری … نمی تونی سرتو بندازی پایین … باید زل بزنی تو چشماش … شاید از نگاهت بفهمه که  چه قدر دوسش داری … باورت کنه … و … بگه که اونم دوست داره … به خودت که میای می بینی اون سرشو انداخته پایین … سکوت کرده و هیچی نمیگه … هر سکوتی علامت رضایت نیست ... اشک تو چشمات حلقه می زنه … بدنت یخ میزنه … دستات شروع میکنه به لرزیدن …خوش خیال ... بدبخت ... اون … حتی حاضر نیست نگات کنه … حالا تو توقع داری بهت بگه دوست دارم ....این سکوت یعنی اینکه برو گمشو … یعنی وقتی سرومو بالا آوردم جلوی چشمام نباشی … می خوای بری ولی پاهات نای رفتن نداره … خودتو به در میرسونی … بر میگردی و نگاش می کنی … میبینی که داره رفتنتو نگاه می کنه …همین طور که اشکات رو گونه هات جاری شدن می گی … نگران نباش ... ماموریت انجام شد … قلبم ش ک س ت  !!!!

بدترين جای زندگی ، نقطه ای که بايد فکر کنی و تصميم بگيری ، جايی که بايد انتخاب کنی........  يه روز اونقدر با آرامش زندگی می کنی که آب تو دلت تکون نمی خوره ........... يه روز ديگه اونقدر فکرت درگير ميشه که احساس می کنی هر لحظه ممکنه مغزت منفجر شه ....... چقدر سخته تصميم گيرنده نهايی باشی ............. چقدر سخته دلی رو بشکنی که بهت دلبسته ...........امايه وقتها مجبوری خودت نباشی ، مجبوری بشکنی تا بتونی ادامه بدی ........ اون لحظه اونقدر خود خواهی که فقط به خودت و بودنت فکر می کنی ............ می دونی که فردا روز شکستنه ميری جلو ........... بايد حرف بزنی ............. بايد جواب بدی ........... بايد بگی « نه »اما نمی تونی.......... تا می بينيش لال ميشی ........... ياد نگاهاش ميفتی ........... ياد لبخنداش که فقط برای تواِ ............. و ياد تغيير روحيش که از وقتی تو وارد زندگيش شدی خيلی محسوسِ ............ اما تو چند شبه که داری فکر می کنی ......... می دونی که بايد بگی « نه » ........... می دونی دوستت داره .......... می دونی قلبش ميشکنه ............. اما چاره ای نيست ........... عزمتو جزم می کنی ......... يک لحظه تصميم ميگيری ........... تلفنو بر می داری .............. صدا : بله ؟ ......... تو : می تونم چند لحظه بيام پيشتون؟ ........صدا : آره ، بيا............ قدمهات سست ميشه ............ در اطاقو باز می کنی .......... ميری تو ......... و بعد بی صدا درو می بندی ........... بهت اشاره ميکنه که رو صندلی بشينی و تو در حالی که حتی اراده پاهاتو نداری ميشينی ........... منتظره که شروع کنی ............و شروع می کنی .............. شما خيلی خوبين ، خيلی کامل ، خيلی مهربون .......... اما من نمی تونم پيشنهادتونو بپذيرم ........... چرا؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ............... من قبل از شما به يکی ديگه قول دادم ............. دختره با اون همه جذبش .......... بهت آرامش ميده .......... يه نفس عميق ميکشه ......  تو سکوت کردی .......... آخه حرفی نداری بزنی ....... دختره  هم سکوت کرده ............. تو يک چشم بهم زدن بلند ميشی ميری طرف در ............. درو باز ميکنی که زودتر بيای بيرون ............ انگار می خوای فرار کنی ....... تو چهار چوب در ، يه صدای ضعيف می شنوی .............. يادت باشه ......... من ....... دوستت دارم ............ اشک تو چشات حلقه زده ............. ماموريتت انجام شد ........

 قلبش شکست .........

یعنی میشه که ما دو تا یه روزی به هم برسیم؟

مهم فقط رسیدنه ، حتی اگه فدات بشم

 یعنی میشه خوشی بیاد دور ما توری بکشه؟

به آرزوهاش برسه هر کی که دوری بکشه؟

 یعنی میشه شب بشینم دست روی موهات بکشم؟

کاشکی بدونم چقـَدَرباید مکافات بکشم

 یعنی میشه که شونه هات فقط پناه من باشه؟

چرا تا حالا نشده ، شاید گناه من باشه

 یعنی میشه که دستامون با هم مثه یه رشته شه؟

هر کی برای اون یکی درست مثه فرشته شه

 یعنی میشه با هم واسه خوشبختی زحمت بکشیم؟

یه خواب راحت بکنیم ، یه آه راحت بکشیم

 یعنی میشه بازم بگی دیوونتم من ، دیوونت؟

برم به اوج رویاهام سرم به روی پات باشه

 یعنی میشه با هم باشیم  خدامون و من و خودت؟

درست مثه تولدم ، درست مثه تولدت

 یعنی میشه که جای تو تکیه به سینه ام باشه؟

تکیه کلام قلبمون ، من میمیرم برات باشه؟

 یعنی میشه فقط یه بار خدا به ما نگا کنه؟

میگی نمیشه ولی من ، همش میگم خدا کنه

 یعنی میشه تو دفترش یه لحظه اسم ما باشه؟

یه چیزی بشکنه فقط  ، اونم دوری ما باشه

هيچکي درد اين دلو هيچوقت نفهميد

همه يه جوري بهش خنجر زدن

يکي با مهربونيش دروغ مي گفت

يکي هم مهربونيشو رو نکرد

امروز از همه ديگه دلم گرفت

گفتم قيد همه چي رو مي زنم

اما حرفام همه از خستگيه

مي دونم فردا بشه پشيمونم

چه کنم اين دل صاحب مرده من

هميشه بهونه اونو داره

ميگه قيد هر کي رو خواستي بزن

ولي هيچ وقت اونو از دست نده

خدايا صبر منم ديگه داره تموم ميشه

آخه بسه تا به کي در به دري

همه روزا مثل هم شدن ديگه

زمان داره ميگذره خيلي سريع

اگه اون نياد نمي گم مي ميرم

ولي عمر من نداره ثمري

اگه اون نياد مي ميره اين دلم

عمر من تلف ميشه تو خستگي

عمیق ترین درد زندگی  مردن نیست :

                                                    بلکه نداشتن کسی است که  الفبای دوست داشتن را

                                                   برایت   تکرار کند    و تو از او رسم   محبت را بیاموزی 

عمیق ترین درد زندگی  مردن نیست :

                                                       بلکه  پنهان  کردن  قلبی است که شکسته باشد 

عمیق ترین درد  زندگی مردن نیست :

                                                      بلکه    نداشتن   شانه های    محکمی    ست        که

                                                      بتوانی به ان تکیه کنی   و     از     غم    زندگی   برایش  

                                                    اشک بریزی !

عمیق ترین درد  زندگ ی مردن نیست :

                                                    بلکه نا تمام ماندن  قشنگترین  داستان زندگی ست

                                                   که مجبور  شوی اخرش را با بی سامانی به پایان  رسانی !

عمیق ترین  درد زندگی  مردن نیست :

                                                     بلکه نداشتن  یک همراه واقعی  ست که در سخت ترین

                                                     شرایط همراه تو باشد

عمیق ترین درد  زندگی مردن نیست :

                                                        بلکه به دست فراموشی  سپردن  قشنگ ترین 

                                                        احساس  زندگی ست !

عمیق ترین درد زندگی مردن  نیست :

                                                         بلکه یخ بستن وجود ادمهایی است  که  برایت هر

                                                         دم از  مردی و مردانگی  سخن می گویند !

دارم همونی میشم که سالها دنبالش بودم...تنها، دیوونه، گریون...

بهارش این جوری باشه نه امسال،سال من نیستو...

دلم گرفته....

از این به بعد اگر اینجا چیزی بنویسم فقط دلتنگیه...

دیگه نمی خواد سر بزنید و بخونین...دلتنگی های من که خوندن نداره همش تکراریه...

از این تنهایی لذت می برم..حال می کنم..دوسش دارم....موبایل خاموش....هرکسی هم که زنگ میزنه خونه یا من نیستم یا خوابم...

این بغض لعنتی داره اشک میشه...اما تمومی نداره...هی می باره....ولی بازم هست...

دعا کنیدتموم بشه...

«میروم خسته و افسرده و زار

سوی منزلگه ویرانه ی خویش

به خدا میبرم از شهر شما

 دل شوریده و دیوانه ی خویش»

شب من پنجر ای بی فردا ،روز من قصه ی تنهایی ها/مانده بر خاک و اسیر ساحل، ماهی ام ماهی دور از دریا/هیچکس با دل آواره یمن لحظه ای همدم و همراه نبود/ هیچ شهری به من سرگردان در دروازه ی خود را نگشود/کولی ام خسته و سرگردانم ابر دلتنگ پر از بارانم/پای من خسته از این رفتن بود ،قصه ام قصه ی دل کندن بود/دل به هر کس که سپردم دیدم راهش افسوس جدا از من بود/صخره ویران نشود از باران گریه هم عقده ی ما را نگشود/آخر قصه من مثل همه گم شدن در نفس باد نبود/روح آواره یمن بعد از من کولی در به در صحراهاست/ می رود بی خبر از آخر راه همچنان مثل همیشه تنهاست....

هنوز هم به زنده بودن امیدی هست، هنوز هم حالم خوبه، هنوز هم این تنهایی قابل تحمله، هنوز هم دلگیرم...

دلگیرم، از همه چی..نپرس چرا؟باز چی شده؟..نپرس....بزار به درد خودم بمیرم...

از همه بریدم...از خودم تا خدا....نه چیزی برای از دست دادن دارم، نه چیزی برای بدست آوردن...زندگی می کنم چون باید زندگی کنم..تا دیروز دلم به رویا خوش بود...حالا همه ی رویاهام شدند کابوس...آخر همه شون یا مرگه یا همون مرگه...

                ***عشق تلخ***

             ******عشق تلخ******

منتظر نظرهاتون هستم

خدایا من نمی دونم چی کار کردم که دیگه نمی ذاری باهات حرف بزنم

جوابمو نمیدی

حتی اجازه نمیدی بهت فکر کنم

بد جور دلم برات تنگ شده

حتی نمی خوای اشکامو ببینی

من فقط واسه تو ِ که اشک می ریزم

خودتم می دونی

پس چرا باهام اینطوری می کنی؟

من می ترسم

من از این احساس

از این بی حسی

به بزرگی خودت خیلی می ترسم

...

کمکم کن

اگه هستی حداقل یه نشونی بهم بده

بکش ...جونمو ازم بگیر ولی خودتو بهم نشون بده

...

خیلی دلم گرفته

خیلی

خیلی